ptt fisher

A PTT

a ptt، تست غربالگری است که به ارزیابی توانایی فرد در تشکیل لخته‌های خون به‌طور مناسب کمک می‌کند.

a ptt ، زمان تشکیل لخته در لوله‌ی آزمایش (در ثانیه)‌، هنگامی‌‌که مواد خاص (معرف‌ها) به نمونه‌ی پلاسما اضافه می‌شوند را اندازه‌گیری می‌کند.

با اندازه‌گیری مدت زمان لازم برای تشکیل لخته، PTT مقدار و نیز عملکرد عوامل انعقادی خاصی را که به بخشی از هموستاز هستند، ارزیابی می‌کند.

انعقاد خون در حقیقت یک سری واکنش‌های مرتبط و پشت سر هم است که در طی آن فاکتورهای انعقادی که بصورت پیش آنزیم‌های غیر فعال در جریان خون هستند به آنزیم‌های فعال تبدیل خواهند شد. هر فاکتور در ابتدا نقش یک substrate (سوبسترا) را برای آنزیم قبلی ایفا کرده و پس از فعال شدن، بصورت آنزیم جدیدی برای فعال نمودن آنزیم بعدی بر روی پیش آنزیم آن اثر می‌گذارد.
ضد انعقاد مورد استفاده جهت انجام تست‌های انعقادی سیترات سدیم با غلظت ۳/۲% می‌باشد. ضد انعقاد مورد نظر با نسبت یک به نه (۱/۹) با خون مخلوط می‌شود که اگر نسبت خون کاهش یابد به علت افزایش نسبت ضد انعقاد مدت زمان تست به طور کاذب افزایش می‌یابد. در مورد نمونه‌هایی که میزان هماتوکریت آنها بیشتر از ۵۵% می‌باشد، نسبت ضد انعقاد باید تصحیح گردد زیرا در موارد بالای هماتوکریت سبب افزایش نسبت ضد انعقاد به پلاسما می‌شود و زمان تست بصورت کاذب افزایش می‌یابد.
دلیل استفاده از سیترات سدیم ۳/۲% به جای سیترات سدیم ۳/۸%:

اسمولاریته ۳/۲% به اسمولاریته پلاسما نزدیکتر است.
سیترات سدیم ۳/۲% دارای غلظت کمتری است و در هماتوکریت بالا کمتر نتیجه تست را تغییر می‌دهد

سازندگان کیتPT میزان ISI را بر اساس سیترات ۳/۲% ارائه می‌دهند.
سیترات ۳/۸% باعث بالا رفتن INR می‌شود.

جهت تصحیح نسبت ضد انعقاد:

X= (۱۰۰-PCV)/(۵۹۵-PCV)

X= (۱۰۰-۵۵)/(۵۹۵-۵۵)=۰,۰۸

برای یک میلی‌لیتر خون باید ۰/۰۸ میلی‌لیتر سیترات و ۰/۹۲ میلی‌لیتر خون ریخته شود.

آزمایش PTT به شما می گوید خون با چه سرعتی لخته می‌شود!
آزمایش PTT به بررسی فاکتورهای انعقادی خون می‌پردازد. فاکتورهای انعقادی مجموعه‌ایی از پروتئین‌ها هستند که وجود آنها برای انعقاد خون لازم است. یکی از این پروتئین‌‌‌ها PTT نام دارد. وقتی صحبت از انعقاد خون می‌شود یعنی بدن در حال تلاش برای قطع خونریزی است. زمانی که مشکلی در این فاکتور ایجاد شود، قطع خونریزی با مشکل مواجه خواهد شد.

خون‌گیری باید از عروق سالم انجام گیرد. عروق آسیب دیده به علت آزاد سازی فاکتور بافتی سبب فعال سازی فرایند انعقاد می‌شود.

محل خون‌گیری بعد از تمیز کردن نباید مجدداً لمس شود.